Bez mapy turysta wcale nie jest skazany na śmierć głodową w środku lasu czy inne dramatyczne scenariusze. Wystarczy tylko przyswoić sobie pewne podstawowe zasady orientacji w terenie, które są znane ludzkości od tysięcy lat. Plemiona indiańskie zamieszkujące obie Ameryki, a także wszelkie inne ludy żyjące w zgodzie z rytmem natury doskonale opanowały umiejętności wyznaczania kierunków, przez co odnajdują się w puszczy, dżungli czy najgęstszym lesie. Skoro oni to potrafią, to również my możemy się nauczyć. Możemy tym bardziej, że nie jest to wcale rzecz skomplikowana. Wymaga jedynie odrobiny uwagi i precyzji. Kiedy gdzieś zabłądzimy, kwestią kluczową jest ustalenie naszego położenia. Będziemy wówczas wiedzieć, w którą stronę się kierować.
W ciągu dnia bodaj najłatwiejszym patentem jest wyznaczenie stron świata z pomocą słońca. Jeśli na niebie jest sporo chmur sprawy mają się gorzej, jednakże załóżmy optymistycznie, że akurat mamy okres wiosenno-letni i słońce poczyna sobie bardzo śmiało. Co należy zatem uczynić? W południe, gdy słońce jest najwyżej na niebie, stajemy tyłem do niego. Padający cień naszej sylwetki wskaże kierunek północy – w takim układzie wyznaczenie pozostałych stron świata jest dziecinnie proste.
Również w innych porach dnia (nie tylko w południe) można skorzystać ze słońca jako kompasu. W poradnikach oraz internetowych publikacjach znajdziemy informacje, jak tego dokonać. Dodamy jeszcze, że tą metodą kierunek wschodni i zachodni da się określić jedynie w niektórych miesiącach.
